بیماری چلبلین چیست و درمان آن
چلبلین وضعیتی است که باعث ایجاد لکه‌های متورم و تاول روی دست‌ها و پاها می‌شود. این به دلیل قرار گرفتن در معرض هوای مرطوب است که سرد است اما یخ نمی‌زند. علائم ممکن است چند ساعت پس از سرماخوردگی ظاهر شوند.
با محدود کردن زمان خود در سرما، لباس گرم پوشیدن و پوشاندن پوست در معرض می‌توان از بروز چلبلین پیشگیری کرد. اگر دچار سردرد می شوید، گرم و خشک نگه داشتن پوست می تواند به کاهش علائم کمک کند.
چلبلین ، همچنین به عنوان پرنیوز شناخته می شود، معمولا در 2 یا 3 هفته از بین می رود، به خصوص اگر هوا گرم تر شود. ممکن است علائم را در هر فصل سرما برای سال ها مشاهده کنید.
این وضعیت معمولاً منجر به آسیب دائمی نمی شود.
چلبلین معمولاً طی 2 تا 3 هفته خود به خود از بین می روند. مواردی وجود دارد که می توانید سعی کنید خودتان از شر آنها خلاص شوید و از بازگشت آنها جلوگیری کنید.
علل و عوامل خطر
رگ های خونی ما وقتی در معرض سرما قرار می گیرند باریک می شوند. هنگام بازگشت به گرما، رگ های خونی دوباره منبسط می شوند.
برای برخی از افراد، این تغییر منجر به نشت خون از رگ‌های خونی می‌شود که باعث التهاب و علائم سرماخوردگی می‌شود، به خصوص اگر تغییر از سرما به گرمی ناگهانی باشد.
و گروه های زیر از افراد در مواجهه با سرما بیشتر مستعد ابتلا به چلبلین هستند:
- افراد با اعضای نزدیک خانواده که دارای یا چلبلین هستند
- بیماران مبتلا به مشکلات گردش خون
- بیماران مبتلا به لوپوس
- افرادی که خانه هایشان خشکی و سرد است
- سیگاری های تنباکو
- زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا هستند
- افراد کم وزن
- افراد مبتلا به بیماری رینود
علائم
علائم چلبلین عبارتند از:
- نواحی کوچک و خارش دار روی پوست، اغلب روی پاها یا دست ها.
- زخم یا تاول.
- تورم.
- درد یا سوزش.
- تغییرات در رنگ پوست.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد:
- علائمی دارید که طولانی مدت هستند یا از بین می روند و سپس تشدید می شوند.
- فکر کنید ممکن است عفونت داشته باشید.
- علائمی دارید که پس از دو هفته مراقبت در منزل بهبود نمی یابند.
- علائمی دارید که تا فصل گرم ادامه دارد.
- مطمئن نیستید که در دمای زیر صفر بوده اید، زیرا ممکن است سرمازدگی داشته باشید.
چه چیزی چلبلین ها را بدتر می کند؟
علائم چلبلین با تغییرات ناگهانی دما بدتر می شود – به عنوان مثال، ورود به یک خانه گرم پس از بیرون بودن در سرما.
به همین ترتیب، گرم کردن سریع پاهای سرد، با قرار دادن آنها در کنار بخاری یا استفاده از بطری آب گرم، ممکن است این وضعیت را تشدید کند.
تفاوت بین چلبلین و رینود چیست؟
چلبلین لکه‌های آبی یا قرمز دردناکی هستند که پس از قرار گرفتن در معرض سرما در اندام‌ها ایجاد می‌شوند. آنها می توانند خارش، دردناک باشند و در برخی موارد ممکن است عفونی و زخمی شوند.
آنها به دلیل گردش خون ضعیف ایجاد می شوند و حدود 10٪ از افراد را تحت تاثیر قرار می دهند. بیماری رینود نیز به دلیل مشکلات گردش خون ایجاد می شود.
کمبود چه ویتامینی باعث چلبلین می شود؟
کاهش جریان خون در پا – اگر کمبود ویتامین B12 باعث کاهش یا قطع شدن خون رسانی به پاها شود، ممکن است پاهای بسیار سرد بدون مهلت، تغییر در رنگ پوست (ممکن است پاها سفید یا بنفش به نظر برسند)، ایجاد چلبلین، گرفتگی عضلات و بی حسی.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر چلبلین هستند؟
این شامل افراد مبتلا به:
- گردش ضعیف
- سابقه خانوادگی چلبلین ها
- قرار گرفتن منظم در شرایط سرد، مرطوب یا خشکی
- رژیم غذایی نامناسب یا وزن کم بدن
- لوپوس – یک بیماری طولانی مدت که باعث تورم در بافت های بدن می شود
- پدیده رینود – یک بیماری شایع که بر خون رسانی به قسمت های خاصی از بدن، معمولاً انگشتان دست و پا تأثیر می گذارد.
- افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض خطر چلبلین هستند زیرا نیکوتین رگ های خونی را منقبض می کند.
چلبلین همچنین می تواند در نواحی از پا که در معرض فشار هستند، مانند بونیون یا انگشتی که توسط کفش های تنگ فشرده می شود، رخ دهد.
چگونه تشخیص داده می شوند؟
پزشک شما معمولاً می تواند توده ها را در طول یک معاینه فیزیکی اولیه تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است در مورد مواجهه اخیر با هوای سرد یا مرطوب از شما سؤالاتی بپرسند.
در موارد نادر، آنها تصمیم به بیوپسی از ناحیه آسیب دیده می گیرند. این شامل برداشتن نمونه کوچکی از بافت و بررسی زیر میکروسکوپ برای علائم هر گونه بیماری زمینه‌ای مانند سرطان پوست است.
اگر قبلاً لخته خون داشته اید، احتمالاً خودتان آنها را تشخیص خواهید داد. با این حال، اگر قبلا هرگز آنها را نداشته اید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که چیز دیگری نیست، مانند کهیر سرد یا واسکولیت.
اگر این یک تجربه جدید برای شما است، ممکن است پزشک بخواهد هر گونه بیماری بالقوه مرتبط مانند لوپوس یا مشکلات گردش خون را که نیاز به درمان دارند رد کند.
چه آزمایش های خونی برای چلبلین انجام می شود؟
از آنجایی که هنوز به عنوان تشخیص خروج باقی می‌ماند، حداقل کار برای چیلبلین شامل :
شمارش کامل خون، پانل آنتی‌بادی آنتی فسفولیپید، کرایوگلوبولین‌ها، کرایوفیبرینوژن، آگلوتینین سرد، آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای و الکتروفورز پروتئین سرم است.
آیا درمانی وجود دارد؟
چلبلین معمولاً طی یک تا سه هفته خود به خود از بین می روند. در بسیاری از موارد، علائم با گرم کردن بدن کاهش می یابد.
اگر خارش مداوم دارید، پزشک ممکن است یک کرم کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب. اگر گردش خون شما ضعیف است یا دیابت دارید، ممکن است چلبلین شما به خوبی بهبود نیابد.
در برخی موارد، پزشک نیز ممکن است تجویز کند داروهای فشار خون برای کمک به باز کردن عروق کوچک نزدیک سطح پوست. این همچنین به کاهش التهاب و درد کمک می کند.
ممکن است بتوانید از چلبلین جلوگیری کنید از دست ها و پاهای شما در برابر سرما محافظت می کند.
اگر علائم شما بیش از سه هفته طول بکشد، اگر درد شدید است، یا اگر به نظر نمی رسد که بهتر نشده است، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید.
چه کرمی برای چلبلین ها بهتر است؟
آسپتا کرم ضد سرمازدگی و ترک خوردگی پوست را برای پوست صورت، دست و پا تهیه کرده است.
به لطف کرم Akilwinter در برابر سرماخوردگی و سرمازدگی ASEPTA، تحریکات ناشی از سرما، سوزن سوزن شدن و سفت شدن به لطف فرمول تسکین دهنده و مغذی آن تسکین می یابد.
درمان های خانگی برای چلبلین
اگر چه بهتر است اجازه دهید چلبلین ها مسیر خود را طی کنند، چند کار وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا علائم خود را کاهش دهید.
به محض مشاهده اولین علائم، سعی کنید به آرامی ناحیه آسیب دیده را گرم کنید. گذاشتنش زیر پتو از اعمال حرارت مستقیم خودداری کنید زیرا گرم کردن سریع ناحیه می تواند علائم را بدتر کند.
علاوه بر این، از ماساژ دادن یا مالیدن ناحیه خودداری کنید. اگرچه ممکن است این روش خوبی برای گرم کردن آرام ناحیه به نظر برسد، اما می تواند باعث افزایش تحریک و التهاب شود.
همانطور که چلبلین ها بهبود می یابند، برنامهca یک لوسیون ملایم و بدون عطر در ناحیه برای حفظ رطوبت پوست. این امر به ویژه در صورتی مهم است که چلبلین شما تاول داشته باشد.
تمیز و هیدراته نگه داشتن پوست خطر ابتلا به عفونت را کاهش می دهد.
