آرتروز آرنج یا ساییدگی مفصل آرنج چیست ؟
- Home
- آرتروز آرنج یا ساییدگی مفصل آرنج چیست ؟
مفصل آرنج در مقایسه با بسیاری دیگر از مفاصل بدن کمتر دچار آسیب میشود با این حال شایعترین آسیب این مفصل شکستگی و دررفتگی است.
گرچه بسیاری از این آسیب ها به خوبی بهبود میابند، در مواردی مفصل دچار تخریب شده و موجب درد آرنج و محدودیت حرکتی میگردد. وضعیتی که به آن آرتروز آرنج یا استئوآرتریت یا ساییدگی مفصل آرنج میگویند.
مفصل آرنج از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان به وجود آمده است. در سمت بالا استخوان بازو قرار گرفته است و در پایین استخوان های ساعد یعنی زند پایینی (اولنا) و زند بالایی (رادیوس) قرار دارد.
مفصل آرنج به شکل لولا است و حرکات آن تنها در یک جهت یعنی خم و راست شدن می باشد. عضله سه سر بازو در پشت بازو قرار دارد و در سمت پایین به زائده اوله کرانون استخوان اولتا متصل می گردد.
باید گفت این عضله با انقباض خود باعث مستقیم شدن مفصل آرنج می شود. عضله دو سر بازویی در بخش جلو یا قدام بازو قرار می گیرد و انقباض آن باعث خم شدن مفصل آرنج خواهد شد.
باید گفت در مفصل آرنج سطح استخوان هایی که در کنار هم قرار می گیرند از غضروف پوشیده شده است. این لایه غضروفی سبب لغزنده و صاف شدن سطح مفصلی می شود و از اصطکاک سطوح مفصلی در هنگام حرکت مفصل پیشگیری می نماید. ضمن اینکه لایه غضروفی در برابر ضربه هایی که به مفصل وارد می شود، بعنوان یک جذب کننده عمل می کند.علائم آرتروز و ساییدگی مفصل آرنج چیست؟
مهمترین علائم ساییدگی مفصل آرنج درد و خشکی حرکتی در مفصل است.
در ابتدا درد فقط در حین فعالیت و حرکت مفصل است ولی بعد از مدتی در حین استراحت هم درد وجود دارد و این درد ممکن است به قدری شدید باشد که در حین خوابیدن هم حس شده و مانع خواب بیمار شود.
در مواردی که ساییدگی در مراحل ابتدایی است ممکن است درد بیمار با شروع فعالیت بدنی و با گرم شدن بیمار کاهش یافته یا موقتا از بین برود و بعد از متوقف شدن فعالیت بدنی و سرد شدن بیمار مجددا شروع گردد.
تورم مفصلی از دیگر علائم آرتروز است. این تورم میتواند به علت تجمع مایع در داخل مفصل ایجاد شود. به تدریج و با افزایش شدت ساییدگی حرکات مفصل همراه با صدا میشود که به آن کریپتاسیون Crepitation میگویند.
محدودیت حرکتی مفصل از علائم مهم آرتروز و ساییدگی است. این محدودیت در ابتدا به صورت عدم توانایی در راست و مستقیم کردن کامل مفصل است ولی بعد ار مدتی بیمار نمیتواند مفصل را بطور کامل خم کند. بتدریج و با کاهش حرکات آرنج عضلات اطراف آن هم ضعیف و لاغر میشوند.
عوامل مختلفی سبب بروز آرتروز آرنج میشوند که همگی شناخته‌شده هستند. ابتلا به آرتروز آرنج سن خاصی ندارد، در حال حاضر، اغلب جوانان نیز از درد و خشکی مفصل رنج میبرند.
هر زمانی که غضروف بین مفصلی از بین برود، ساییدگی مفصل آرنج بروز می‌کند که در نتیجه، سبب آرتروز آرنج میشود
کشیدگی، شکستگی و پارگی تاندون‌ها، سبب ساییدگی مفصل آرنج میشوند. زمانی که مفصل آرنج ساییده شود انعطاف و دامنه حرکتی خود را ازدست داده و به تدریج سفت و خشک میشود.
ورزش شدید، تغذیه نادرست، مشکلات استخوانی و ژنتیک، سبب ساییده شدن مفاصل آرنج بر روی هم میشوند.
در ادامه مهمترین علل بروز آرتروز آرنج را بررسی خواهیم کرد:
مهمترین علائم آرتروز آرنج درد و خشکی حرکتی در مفصل است.
در ابتدا درد فقط در حین فعالیت و حرکت مفصل است ولی بعد از مدتی در حین استراحت هم درد وجود دارد و این درد ممکن است به قدری شدید باشد که در حین خوابیدن هم حس شده و مانع خواب بیمار شود.
در مواردی که ساییدگی در مراحل ابتدایی است ممکن است درد بیمار با شروع فعالیت بدنی و با گرم شدن بیمار کاهش یافته یا موقتا از بین برود و بعد از متوقف شدن فعالیت بدنی و سرد شدن بیمار مجددا شروع گردد.
تورم مفصلی از دیگر علائم آرتروز است. این تورم میتواند به علت تجمع مایع در داخل مفصل ایجاد شود. به تدریج و با افزایش شدت ساییدگی حرکات مفصل همراه با صدا میشود که به آن کریپتاسیون Crepitation میگویند.
محدودیت حرکتی مفصل از علائم مهم آرتروز و ساییدگی است. این محدودیت در ابتدا به صورت عدم توانایی در راست و مستقیم کردن کامل مفصل است ولی بعد ار مدتی بیمار نمیتواند مفصل را بطور کامل خم کند.
بتدریج و با کاهش حرکات آرنج عضلات اطراف آن هم ضعیف و لاغر میشوند.
انواع آرتروز که بیشتر دست، مچ، و آرنج را درگیر می‌کند عبارتند از:
در زمان ایجاد این بیماری نشانه هایی به وجود می آید که با توجه کردن به آن میتوان بیماری را تشخیص داد. این نشانه ها شامل :
آرتروز آرنج به وسیله‌ی معاینه‌ی دقیق آرنج و دیگر مفاصل بدن تشخیص داده میشود.
به‌منظور بررسی تخریب در استخوان‌ها ممکن است عکس‌برداری با اشعه‌ی ایکس و یا دیگر انواع عکس‌برداری و اسکن‌ها موردنیاز باشند.
عکس‌برداری‌های پیشرفته مانند اسکن MRI و یا سی تی اسکن ممکن است مورداستفاده قرار بگیرند.
در برخی از موارد، آرتروز روماتوئید از طریق آزمایش خون و یا نمونه‌برداری از مایع مفصلی و بررسی شاخص‌های التهاب تشخیص داده میشود.
وقتی صحبت از تسکین درد آرتروز آرنج میشود، گزینه‌های مختلف درمانی وجود دارد. موفقیت درمان نه تنها به آرنج هر فرد بستگی دارد، بلکه همچنین به عواملی که باعث آرتروز آرنج شما میشود وابسته است.
درمان درد آرتروز، اغلب شامل ترکیبی از درمان‌ها است. حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد بهترین برنامه درمانی برای شما صحبت کند.
استفاده از گرما یا سرما بر روی مفاصل ممکن است باعث تسکین کوتاه مدت درد و سفتی شود. بسته‌های سرد به کاهش تورم کمک می‌کند و ممکن است برای درد شدید مفید باشد. گرما نیز در شل شدن عضلات و افزایش گردش خون کمک می‌کند.
اگرچه داروها علائم را تسکین می‌دهند، اما نمی‌توانند غضروف مفصل را بازیابی کنند یا روند آسیب را معکوس کنند. داروهای ضدالتهاب بیشترین استفاده را دارند زیرا بدن را از تولید مواد شیمیایی که باعث تورم و درد مفصل میشود باز می‌دارد.
این موارد شامل گزینه‌های بدون نسخه پزشک مانند آسپرین و ایبوپروفن و همچنین داروهای تجویز شده خاصی است. استامینوفن ضد التهاب نیست، اما میتوان از آن برای تسکین درد آرتروز آرنج استفاده کرد.
وقتی علائم روماتوئید آرتریت توسط این روش‌های درمانی به میزان کافی کنترل نشود، ممکن است داروهای بیشتری در راستای کنترل بیماری، از جمله داروهای ضد روماتیسمی تجویز شود.
این داروها که به طور خاص برای جلوگیری از تخریب مفاصل در سیستم ایمنی بدن طراحی شده اند، دارای خطرات و مزایای مختلفی هستند که باید با پزشک در میان گذاشته شوند
در این روش استخوان ها در سطح مفصلی تراشیده شده و در بین آنها بافتی مانند تاندون یا فاشیا قرار داده میشود (فاشیا بافتی مانند تاندون است ولی بیشتر به شکل پرده بوده و بین عضلات قرار میگیرد).
تاندون یا فاشیا مانع ساییده شدن استخوانهای مفصل شده و موجب کاهش درد بیمار میشوند.
تصویر سمت راست یک مورد آرتروز آرنج را نشان میدهد. در تصویر وسط آرتروپلاستی بصورت برداشتن غضروف آسیب دیده و در تصویر سمت چپ آرتروپلاستی بصورت گذاشتن فاشیا بین سطوح مفصلی دیده میشود
فیوژن Fusion مفصل آرنج که به آن آرتروز Arthrodesis هم میگویند به معنی متصل کردن استخوان های مفصل است.
در این روش جراحی باقیمانده غضروف خراب شده از سطوح مفصلی تراشیده شده و سپس استخوان های تشکیل دهنده مفصل با استفاده از پیچ و پلاک به یکدیگر متصل میشوند تا دیگر حرکتی نداشته باشند.
این روش جراحی درد بیمار را از بین میبرد ولی موجب از بین رفتن حرکات مفصل آرنج هم میشود. از این روش درمانی بیشتر در کسانی استفاده میشود که میخواهند اشیاء سنگین را با دست بلند کنند.
افراد جوان و فعال از آرترودز مفصل آرنج بیش از آرتروپلاستی و تعویض مفصل آن سود میبرند.
ارتوکین تراپیارتوکین درمانی یک روش منحصر به فرد درمان درد مفصلی ناشی از آرتروز (درجه I-III ) بدون استفاده از دارو یا سایر مواد شیمیایی است.
این روش کاملا یک درمان بیولوژیکی است زیرا فقط از پروتئین‌ها و عوامل درونی برای درمان استفاده می‌کند. استفاده از این روش میتواند همزمان درمان نواحی بیشتری در بدن را انجام دهد و بر مواد خاص موجود در بدن خود بیمار مبتنی است و به همین دلیل به راحتی پذیرفته می شوند.
درمان ارتوکین با گرفتن خون از خود بیمار آغاز میشود و پس از دستکاری آن دوباره به عنوان داروی ضد التهابی برای کاهش درد مزمن و استئوآرتریت به بدن وارد میشود. این فرایند حدود 59 میلی لیتر خون از بازوی بیمار را میگیرد، و سپس در دمای کمی بالاتر فرآوری میشود.
سپس مایع در سانتریفیوژ قرار داده میشود تا قسمت‌های تشکیل دهنده آن جدا شوند. لایه زرد میانی با فاکتورهایی متراکم میشود که اعتقاد بر این است که عامل آرتروز را که اینترلوکین -1 می‌باشد، متوقف می‌کند، و باعث انقباض مفاصل و تجزیه غضروف میشود.
این سرم به داخل ناحیه آسیب دیده تزریق میشود. این روش درد و ناراحتی در مفصل را کاهش میدهد. درمان معمولا 5 روز طول می‌کشد، و 6 شات سرم به ناحیه آسیب دیده وارد میشود.
تزریق سالانه برای بیمار جهت تسکین ناراحتی مفصل معمول است. نتایج درمان ارتوکین در موارد مختلف متفاوت است. هر چه میزان آسیب غضروف یا سایر بافت‌ها در ابتدای درمان کمتر باشد، اثرات مثبت درمان طولانی‌تر خواهد شد.
برای کاهش درد آرنج و بهبود آرتروز آرنج ، فیزیوتراپی میتواند به عنوان بهترین روش معرفی شود، روشی که با انجام حرکات ورزشی مناسب و برنامه ریزی شده و افزایش آگاهی شما نسبت به بدن خود، باعث تغییر شرایط و بهبود شما خواهد شد.
در مواجهه با درد‌های شدید و حاد بهتر است در ابتدا از فیزیوتراپی غیر فعال استفاده کنید تا درد شما تا حدودی بهبود پیدا کند. فیزیوتراپی غیر فعال شامل موارد زیر میشود:
پک سرد/ گرم: شما با استفاده از سرما یا گرما می‌توانید درد خود را کاهش دهید. انتخاب این که از پرس گرم یا سرد استفاده کنید بستگی به خود شما دارد زیرا بعضی از افراد پک سرد و بعضی دیگر پک گرم را ترجیح می‌دهند.
توصیه میشود که این کار را بعد از ظهر‌ها و یا بعد از انجام فعالیت‌هایی که باعث ایجاد درد شده‌اند انجام دهید.
پک سرد باید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی محل مورد نظر قرار گیرد و سپس به مدت ۳۰ دقیقه از روی آرنج برداشته شود، در صورتی که اگر پک گرم را استفاده می‌کنید بهتر است به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی آرنج خود نگه دارید. دستگاه‌های الکترو تراپی TENS نیز می‌توانند تاثیر زیادی در این زمینه داشته باشند.
استراحت: در مواقعی که درد آرنج شما افزایش یافته است میتواند بسیار کمک کننده باشد اما در عین حال انجام فعالیت‌های کنترل شده نیز در همین زمان بسیار مهم خواهد بود.
اسپیلینت یا آرنج بند: پزشک ممکن است برای شما آرنج بندهای طبی و قالب‌های مخصوص آرنج را تجویز کند تا آرنج شما در یک وضعیت ثابت مخصوصا در حین خوابیدن قرار گیرد.
تمرین‌های سبک: تمرین‌های سبک و آرامی که توسط پزشک و یا فیزیوتراپ برای شما در نظر گرفته میشود نه تنها استقامت و استحکام مفصل شما را افزایش میدهد و انعطاف آن را بیشتر کرده بلکه از آسیب‌هایی که ممکن است در آینده برای شما پیش آید جلوگیری می‌کند.
درمان‌های دستی: بعضی از بیماران معتقدند که درمان‌های دستی مانند کایرو پراکتیک یا استئوپاتی تاثیر بیشتری در کاهش درد آنها دارد و نه تنها درد را کاهش میدهد بلکه با کاهش خشکی مفصل به آنها این امکان را میدهد که فعالیت‌های روزانه‌ی خود را راحت‌تر انجام دهند. پزشک متخصص در زمینه‌ی کایرو پراکتیت در درمان‌های خویش از طب سوزنی نیز استفاده خواهد کرد.
ماساژ درمانی: ماساژدرمانی نیز برای رهایی از اسپاسم عضلات اطراف مفصل موثر خواهد بود.
تحریک الکتریکی عضلات: با استفاده از دستگاه تنس (تحریک کننده‌ی عصب عضلات). این دستگاه از پدهایی تشکیل شده است که شما باید آنها را روی پوست خود قرار دهید.
این پدها مسیر عبور مقدار کمی جریان الکتریکی به پوست و عضلات زیر پوست شما هستند. تحقیقات نشان داده است که تحریک عضلات به وسیله‌ی جریان الکتریکی باعث آزاد شدن ضد درد‌های طبیعی شده و مسیر انتقال درد را مسدود می‌کند.
لیزر درمانی: لیزر درمانی نیز یکی از روش‌های دیگر برای کاهش درد و افزایش گردش خون در محل درد می‌باشد.
آرتروز به معنای از بین رفتن غضروف مفصلی است و بیماری آرتروز درمان های مختلف دارد . از جمله درمان های در پیشگیری از آرتروز موثر است فعالیت های ورزشی می باشد .
برخلاف تصور افراد فعالیت نداشتن کمکی به درمان بیماری آرتروز نمی کند بلکه انجام فعالیت های ورزشی سبب قوی تر شدن عضلات می شود و هر چقدر عضلات اطراف مفصل مبتلا به آرتروز قوی تر باشد از پیشروی و پیشرفت آرتروز در ناحیه مورد نظر پیشگیری می شود .
آخرین نظرات