درگیری عصب گلوفارنکس چیست ؟
- Home
- درگیری عصب گلوفارنکس چیست ؟
عصب گلوفارنکس به عضله استیلوفارنژیوس الیاف حرکتی ارسال می کند؛
حس عمومی یک سوم خلفی زبان، حلق، لوزه ها، سطح داخلی پرده تمپان، و پوست گوش خارجی، فیبرهای حسی اختصاصی (چشایی) از یک سوم خلفی زبان، الیاف پاراسمپاتیک غده پاروتید؛ و حس احشایی عمومی از اجسام کاروتید را تأمین می کند.
عصب گلوفارنکس مسئول حس چشايي یک سوم خلفي زبان و حس در تمام طول فارنكس و گوش مياني می باشد.
این عصب را می توان به وسیله تحریک یک سمت اوروفارنکس جانبی یا کام نرم با آبسلانگ و مشاهده بالارفتن دوطرفه کام (رفلکس gag) امتحان نمود.
ضایعه مجزای عصب ۹ نادر است چرا که عصب ۹ در مجاورت عصب ۱۰ حرکت می کند.
علل بالقوه آسیب و یا اختلال عملکرد این عصب عبارتند از: ترومای زایمانی، ایسکمی، ضایعات توده ای، بیماری نورون حرکتی، آبسه رتروفارنژیال، و سندرم گیلن باره.
این عصب، زوج نهم از میان دوازده جفت عصب مغزی بوده که دارای اعمال حسی و حرکتی است.
عصب نهم ازنظر حسی، یک سوم پشتی زبان، مخاط حلق، شیپور استاش، لوزه‌ها و پرده صماخ را عصب دهی می کند.فیبرهای حرکتی از این عصب مغزی به نواحی کام نرم و گلو فرستاده می شود.
هسته‌های زوج نهم در پیاز نخاع قرار دارند که عبارتنداز:
در موارد نادری بیمار همراه با درد به دلیل برادی آریتمی دچار سنکوپ می‌شود. نواحی برانگیزنده در ناحیه گلو قرار دارند و حملات درد هنگام خوردن یا صحبت کردن برانگیخته می‌شوند.
نورالژی گلوفارنکس نسبت به نورالژی تری ژمینال در سن پایین‌تری شروع می‌شود. شرح حال بیمار و برانگیختن درد از طریق تحریک نواحی برانگیزنده در گلو اساس تشخیص است.
در موارد زیر بررسی از نظر سایر تشخیص‌ها مانند MS، تومور زاویه CP و کارسینوم نازوفارنکس توصیه می‌شود:
تصویربرداری در نورالژی گلوفارنکس همانند نورالژی تری ژمینال طبیعی است ولی گاهی در high-resolutionMRI فشار عروق کوچک بر روی عصب گلوفارنکس دیده می‌شود.
اسپری لیدوکایین ۱۰ درصد در گلو پاسخ درد را بلوک می‌کند.
کار با مازپین یا فنی‌تویین معمولاً موجب پاسخی دراماتیک می‌شوند. در موارد مقاوم به درمان دارویی، دکمپرسیون میکروواسکولار کاربرد دارد.
عصب گلوفارنکس با تقسیم شدن به چندین شاخه حسی خاتمه می یابد:
عصب گلوفارنکس (GPN) عصب جمجمه ای است که در تفسیر تصویربرداری به ندرت در نظر گرفته می شود، عمدتاً به این دلیل که علائم بالینی ممکن است مورد توجه قرار نگیرد، اما همچنین به دلیل آناتومی پیچیده و نامشخص بودن آن در تصویربرداری مقطعی معمولی.
در این بررسی تصویری، هدف ما بررسی جامع آناتومی GPN از منشأ آن در سیستم عصبی مرکزی تا اندام‌های هدف محیطی است.
از آنجایی که عصب را نمی توان با معاینات تصویربرداری مرسوم در بیشتر دوره خود مشاهده کرد، ما بر روی مرتبط ترین مراجع آناتومیکی در طول کل مسیر GPN تمرکز خواهیم کرد که به ساقه مغز، سیسترنال، پایه جمجمه تقسیم می شود (که به آنها اضافه می کنیم).
مسیر پاراسمپاتیک که تنه اصلی GPN را در قاعده جمجمه ترک می‌کند) و بخش‌های گردنی.
برای این منظور، ما از برش‌ها و کالبد شکافی‌های جسد، نقشه‌ها و طرح‌های توسعه‌یافته خود، و تصاویر مقطعی توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از سیستم اطلاعات رادیولوژیکی بیمارستان و سیستم ارتباطی تصویر و بایگانی استفاده خواهیم کرد. .
۱_کاهش یا از بین رفتن رفالک Gag
۲_اشکال در بلع بیمار
۳_از بین رفتن ح چشایی ۱ /۳پشتی زبانش
۴_انحراف زبان کوچک به نیمه سالم
۵_اختالل ح درد در گلو,لوزه,پشت زبان
۶_عدم انقباض کام نرم در اه گفتن
۷_افزایش بزاق بدلیل گرفتاری شبکه صماخی در آسیب گوش میانی
درد مشابه نورالژی عصب سه قلو ( تری ژمو ) است اما در عصب حلقی زبانی بجای عصب سه قلو ( تری ژمو ) اثر می گذارد .
دو نوع توزیع درد در این بیماری شناخته شده است .
منطقه ماشه ای در ناحیه دهانی حلقی قرار دارد و حملات ناگهانی ممکن است بوسیله بلع شروع شود.
بسیاری از شرایط می توانند بر CN IX تأثیر بگذارند، که برخی از آنها می توانند بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند. آنها عبارتند از:
نورالژی گلوسوفارنکس (GPN): عطسه، جویدن، بلع و سایر فعالیت‌ها باعث بروز دوره‌هایی از درد شدید در گلو، پشت زبان یا گوش میانی می‌شود. ترس از حملات آینده می تواند خوردن را دشوار کند.
فلج عصب گلوفارنکس: یک آسیب یا وضعیت پزشکی بر عملکرد عصب CN IX تأثیر می گذارد.
عصب ممکن است به طور جزئی یا کامل فلج شود، به این معنی که نمی تواند کار خود را انجام دهد. فلج عصب گلوفارنکس گاهی از عوارض سکته مغزی است.
سایر شرایط عبارتند از:
ماسک حنجره ای قرار دادن راه هوایی: لوله ای که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از طریق دهان و قسمت بالای گلو عبور می دهند.
اکسیژن یا داروهایی را به شما می‌رساند که شما را بخوابانند. این لوله ممکن است به بافت حساس گلو، از جمله عصب گلوفارنکس آسیب برساند.
رفلکس گگ دهان آزمایش می‌شود، از بیمار خواسته می‌شود بلع یا سرفه کند و مشکلات گفتاری به عنوان بخشی از آزمایش‌های بالینی ارزیابی می‌شوند تا تشخیص دهند آیا عصب گلوسوفارنکس آسیب دیده است یا خیر.
برای ارزیابی اختلال چشایی، پزشک ممکن است از مواد تلخ و ترش برای آزمایش یک سوم خلفی زبان استفاده کند. برای تعیین یکپارچگی عصب گلوفارنکس، می توان حس و طعم کلی بیمار در قسمت خلفی زبان را آزمایش کرد.
از آنجایی که فقط فیبرهای آوران درگیر در رفلکس گگ توسط عصب گلوفارنکس منتقل می شود، از رفلکس گاگ نیز می توان برای ارزیابی عصب گلاسفی و حلق استفاده کرد، اما عصب واگ را نیز ارزیابی می کند.
کاربامازپين يا فنى‌توئين غالباً مؤثر هستند ولى گاهى از موارد قطع عصب نهم به روش جراحى در نزديکى بصل‌النخاع لازم مى‌شود.
گزینه‌های مداخله‌ای و جراحی، مانند پرتو گاما چاقوی، کالبد شکافی جراحی، رفع فشار میکروواسکولار یا تحریک الکتریکی قشر حرکتی در مقابل ناحیه درد، در صورت شکست دارودرمانی محافظه‌کارانه مورد نیاز است.
توقف موقت انتقال تکانه عصبی را برای تسکین نورالژی گلوفارنکس از طریق تزریق بی حس کننده موضعی و استروئیدها فراهم می کند و معمولاً به خوبی تحمل می شود و با عوارض جانبی جدی همراه نیست.
بلوک عصبی معمولا توسط چهار مورد انجام می شود راه های مختلف: کاربرد موضعی، تزریق داخل دهانی، تزریق فضای پارافارنژیال 26، و تزریق پریستیلوئید از راه پوست.
با این حال، همه این مسیرها دارای محدودیت هایی هستند.
به دلیل تعداد زیاد ساختارهای استخوانی در اطراف عصب گلوسوفارنژیال، سوزن سوراخ‌کننده تحت هدایت فلوروسکوپی در حین تزریق پریستیلوئید از راه پوست قرار می‌گیرد و ماده حاجب برای تأیید میزان انتشار دارو و نقض رگ‌های خونی تزریق می‌شود.
در نتیجه، این روش در طول عملیات بسیار ناخوشایند است.
آخرین نظرات