عضله دلتوئید (دالی) چیست و درمان آن
- Home
- عضله دلتوئید (دالی) چیست و درمان آن
ماهیچهٔ دالی (به انگلیسی: Deltoid Muscle) که عضله دلتوئید هم خوانده می‌شود، ماهیچه‌ای در بدن انسان است که محیط گرد شانه را تشکیل می‌دهد.
ظاهر این ماهیچه به حرف «د» (دال) و همچنین حرف Δ یونانی (دلتا) شباهت دارد و علت نامگذاری آن نیز همین امر است.
این عضله بزرگترین و قوی‌ترین عضله شانه است و برجستگی شانه را می‌سازد. این عضله سطحی شانه شامل سه بخش قدامی، میانی و خلفی است و هر سه بخش قابل لمس هستند و در مردان به‌طور نسبی بزرگتر است.
سر ثابت این عضله از یک سوم بخش خارجی ترقوه، بالای زائده سرشانه‌ای (آکرومیون)، و خار کتف شروع می‌شود و به وسط سطح خارجی بازو می‌چسبید.
این ماهیچه در ظاهر از سه مجموعه الیاف جداگانه تشکیل شده‌است اما ماهیچه‌نگاری الکتریکی نشان می‌دهد که عضله دالی در اصل دست کم از هفت گروه از الیاف تشکیل شده که حرکات هر یک جداگانه توسط دستگاه عصبی مرکزی هماهنگ می‌شود.
خاستگاه ماهیچه دالی، استخوان ترقوه و سرشانه (اخرمی) است، پیوندگاه آن از برجستگی دالی (توبروزیته دلتوئید) استخوان بازو، عصب‌گیری آن از عصب زیربغلی (اگزیلاری) و کار آن دور کردن، خم کردن و باز کردن بازو است.
هر عضله سرشانه دارای نقاط اتصال متفاوتی است، که امکان کنترل بیشتر و دامنه کامل حرکت در مفصل شانه را فراهم می‌آورد.
هنگامی که سه سر دلتوئید با هم منقبض می‌شوند، اجازه می‌دهد بازو 15 درجه بالا برود یا بچرخد.
هر سر عضله دلتوئید نیز در تثبیت مفصل شانه نقش دارد. این به بهبود نرمی و کیفیت کلی حرکت بازو کمک می کند.
مفصل گلنوهومرال از کتف (تیغه شانه) و بازو (بالا بازو) تشکیل شده است. برای تثبیت و یکپارچگی کلی مفصل به عضلات بالای بازو متکی است.
عملکرد حرکتی تنها و اصلی ترین وظیفه عضله دلتوئید است. این امکان انجام حرکاتی را فراهم می کند که برای استفاده از بازو در کارهای روزانه مهم هستند.
شرایطی که ممکن است بر عضلات دلتوئید شما تأثیر بگذارد عبارتند از:
عصب زیر بغل از زیر عضله دلتوئید عبور می کند و از خلفی به قدامی حرکت می کند. اگر دلتوئید قدامی به شدت به سمت جانبی جمع شود یا اگر قرار دادن کشنده زیر دلتوئید باشد، در خطر است.
عضلات دلتوئید شما در کنار سایر عضلات شانه مانند عضلات روتاتور کاف کار می کنند تا به شما در انجام حرکات مختلف کمک کنند. عملکرد عضلات دلتوئید عبارتند از:
ربودن بازو، به این معنی که بازوی خود را به سمت بیرون از بدن خود بالا ببرید.
در صورت آسیب دیدگی، مانند پارگی روتاتور کاف، قدرت از دست رفته بازو را جبران کنید.
فلکشن (حرکت بازو به جلو، به سمت وضعیت بالای سر) و اکستنشن (حرکت بازو به عقب، پشت بدن).
تثبیت مفصل شانه برای جلوگیری از دررفتگی در حین بلند کردن بازو یا در حالی که وزنه را با بازوها در کنار خود حمل می کنید.
معمولاً عضله دالی، هنگام اجرای هر حرکتی که در آن دست‌ها به بالای سر برده می‌شوند، مورداستفاده قرار می‌گیرد.
عضله ذوزنقه‌ای، استخوان کتف را به‌طور محکم در جای خود ثابت نگه می‌دارد و در همان حال، عضله دلتوئید نیز استخوان بازو را حرکت می‌دهد.
تارهای بخش قدامی عضله دلتوئید، باعث خم کردن، چرخش داخلی و نزدیک کردن افقی استخوان بازو می‌شود؛ درحالی‌که تارهای بخش خلفی این عضله، باز کردن، چرخش خارجی و دور کردن افقی این استخوان را موجب می‌شود.
عضله دلتوئید، هنگام اجرای هر حرکتی که در آن دست‌ها از کنار بدن به‌طرف بالا کشیده می‌شود، دخالت می‌کند.
شایع‌ترین علل درد دلتوئید آسیب‌ها و فشارهای ناشی از استفاده بیش از حد است.
افرادی که به طور مکرر از شانه ها و عضلات دلتوئید خود استفاده می کنند، به ویژه ورزشکاران، خطر آسیب دیدگی دلتوئید را افزایش می دهند. یک فشار ناگهانی می‌تواند در اثر بلند کردن وسایل سنگین یا تصادف، مانند سفر یا سقوط، ایجاد شود.
عضله دلتوئید در بالاترین قسمت بازو قرار دارد. در صورت بروز آسیب در عضله دلتوئید، ممکن است در جلو، طرفین یا پشت شانه احساس درد یا التهاب داشته باشید، مخصوصا هنگامی که دست خود را بالا می برید.
در برخی موارد ممکن است با پارگی عضله دلتوئید، تورم و کبودی رخ دهد. درد و آسیب این عضله براساس شدت، از ۱ تا ۳ درجه بندی می شوند.
ایستادن در کنار دیوار با پشت و آرنج صاف. به آرامی بازو را تا حد ممکن محکم و راحت و بدون درد به طرف دیوار فشار دهید. به مدت 5 ثانیه نگه دارید و 10 بار در هر طرف به شرط بدون درد این کار را تکرار کنید.
اولین مراحل بعد از آسیب دیدگی دلتوئید استراحت، یخ و گرما است. یخ زدن عضله بلافاصله پس از آسیب به کاهش التهاب و درد کمک می کند.
اگر آسیب جزئی دارید، 15 دقیقه روشن کردن و 15 دقیقه استراحت چند بار در طول روز به مدت 1 تا 2 روز کافی است.
اگر درد ناگهانی یا درد حاد در عضله جلویی و بالای شانه خود دارید، ممکن است عضله دلتوئید خود را کشیده یا پاره کرده باشید.
حساسیت و تورم، کبودی، و هر فرورفتگی یا برآمدگی عجیب، همگی می توانند نشان دهنده پارگی عضله دلتوئید باشند.
خم شدن جزئی عضله ممکن است برآمدگی ایجاد کند و انقباض عضله بسیار دردناک خواهد بود.
ممکن است نتوانید از بازوی خود برای فعالیت های روزانه استفاده کنید، درد، سفتی حدود 30 تا 35 روز، بهبودی برای بهبودی در حدود سه تا چهار ماه.
عضو هیات مدیره انجمن درد ایران و عضو انجمن جهانی درد امریکا (IASP) می باشم. همچنین عضو کارگروه ستاد سلولهای بنیادی نهاد ریاست جمهوری نیز هستم. در حوزه های مختلف کنترل و درمان انواع دردهای بدن به بیماران و مراجعه کنندگان خدمات ارائه میکنم.
ممنون از مطالب با ارزشتون