عوارض پوشیدن کفش پاشنه بلند
- Home
- عوارض پوشیدن کفش پاشنه بلند
پوشیدن کفش پاشنه بلند مدتهاست که نمادی از یک زن امروزی است. با این حال، این لوازم جانبی خاص بدون ضرر نیست. کفش پاشنه بلند می تواند اثرات منفی طولانی مدت بر سلامتی بدن داشته باشد که تقریباً فراتر از پاها قرار دارد.
کفش های پاشنه بلند مقصر اصلی میلیون ها شکایت از پا و مچ پا در سراسر کشور است ، اما زنان هنوز کفش پاشنه بلند را با رها نکرده اند.
وضعیت بدن هنگام پوشیدن کفش های پاشنه بلند مرکز جرم بدن را به جلو متمایل می‌کند و لگن و ستون مهره‌ها از هم راستا بودن خارج می کند.
گوژ پشتی، قوس زیاد کمر، گردن قویی، آرتروز زانو و سردرد را از دیگر عوارض کفش های پاشنه بلندست، که از پوشیدن کفش های پاشنه بلند بشدت خودداری شود تا دچار عوارض و آسیب آن نشوند.
براثر بلند بودن پاشنه کفش، قوس کمر زیاد شده و فرد مبتلا به گردن قویی شده، که این عارضه، اعصاب گردنی را تحت تاثیر قرار داده و فرد دچار سردرد شدید و بی حوصلگی می شود.
کفش پاشنه بلند یکی از پرکاربردترین کفش‌ها بین خانم‌ها است. دلیل این مسئله چیست؟
بیشتر خانم‌هایی که قدی کوتاه دارند از آن برای افزایش قد استفاده می‌کنند و این کفش‌ها می‌توانند ظاهری زیبا به آنها بدهند. ظاهر زیبا به این معنی است که اعتماد به نفس نیز افزایش می‌یابد.
با این وجود، پوشیدن این کفش برای یک دوره زمانی طولانی می‌تواند یک فاجعه به ویژه برای سلامتی ما به همراه داشته باشد. بنابراین، در اینجا لیستی از خطرهای پوشیدن این نوع کفش برای مدت طولانی ذکر شده است.
– در کفش پاشنه بلند (پاشنه بیشتر از ۴-۳سانت) قسمت عقب پا بالاتر از پنجه قرار گرفته و بیشتر وزن به جلوی پا منتقل می‌شوند و مشکلات زیر را در پی دارد:
۱- هنگام راه رفتن بدلیل اختلال تعادل احتمال زمین خوردن بیشتر است.
۲- احتمال بروز تاول، میخچه و پینه بسیار زیاد است.
۳- فشار روی پنجه‌ها بیشتر شده و استخوان‌های کف پا دچار درد مزمن می‌شوند.
۴- فشار روی اعصاب بین انگشتان پا و تحریک دایمی آنها باعث تورم و رشد غیر طبیعی اعصاب شده که به نرومای مورتون معروف است. معمولا بین انگشت سوم وچهارم بوده و بسیار دردناک است. درمان این عارضه بسیار مشکل است و گاهی به جراحی می‌انجامد.
۵- تاندون آشیل (تاندون پشت پاشنه) کوتاهتر می‌شود، و به مرور درد پشت پاشنه و مچ پا ایجاد می‌شود. به تدریج حتی عضلات پشت ساق نیز کوتاه و سفت و ناکارآمد می‌شوند.
۶- لگن و ستون مهره‌ها که باید در یک امتداد باشند، از حالت طبیعی خارج شده و افزایش گودی کمر و کمردرد و آرتروز زودرس زانوها به‌وجود می‌آید.
بیشتر بخوانید : انحراف شست پا ، هالوکس ، الگوس ، علت و درمان آن
وزن بدن طی ایستادن در حالتی عمود از قاعده گردن به مفصل لگن و سپس پاها منتقل می شود.
استفاده از کفش های پاشنه بلند این حالت را بر هم می زند و این به خودی خود باعث تغییر بیومکانیک ( بیومکانیک را می‌توان علم استفاده از اصول مکانیک در سیستم‌های بیولوژیکی مانند انسان، جانوران، گیاه، اندام، یاخته (سلول) دانست) فشار روی ستون مهره ها و دردهای کمری می شود.
البته مطالعات زیادی شده و این نتیجه به دست آمده که کفش پاشنه بلند اثری روی افزایش قوس کمر نداشته ولی با این حال چون تغییر بیومکانیک ایجاد شده باعث افزایش فشار کاری عضلات راست کننده ستون فقرات می شود و کمر درد به عارضه ای شایع در زنانی که کفش های پاشنه بلند می پوشند تبدیل می شود.
اگرچه طول پا یکی از نقطه نظرات کفش پاشنه بلند است، اما به نظر می رسد که در طول زمان اثر متفاوتی روی بدن ایجاد می کند. یکی از عوارض جانبی نه چندان زیاد پاشنه بلند،کوتاه کردن عضلات ساق پا است.
این یک واکنش زنجیره ای است راه رفتن با کفش پاشنه بلند، تاندون آشیل را می کشد ، که عضلات ماهیچه را به پاشنه ها وصل می کند.
بنابراین، هنگامی که آشیل تنگ می شود، آنها عضلات ساق پا را به هم پیوند می دهند. با گذشت زمان، این می تواند منجر به شدت گرگرفتگی ساق پا و کاهش کلی ساق پا شود.
کفش‌های پاشنه بلند قوس کمر را بیش‌ازحد معمول از حالت عادی خود خارج می‌کنند. درواقع، ارتفاع پاشنه با درجه قوس پشت شما کاملاً متناسب است.
قوس می‌تواند باعث درد ناخوشایند در قسمت‌های فوقانی و تحتانی کمر شود.
از عوارض کفش پاشنه بلند می‌توان به‌پیش آمدن استرس اشاره کرد. استرس روی پای شما می‌تواند جریان خون را منقبض کند. در موارد شدید، ممکن است باعث شکستن رگ‌های خونی شود.
انگشت چکشی یکی از خطرناک‌ترین عوارض کفش پاشنه بلند برای پا است. وضعیت غیرطبیعی پا، کشیدگی عضله‌ها، رگ‌های خونی منجر به تغییر شکل پا می‌شود که انگشت چکشی نامیده می‌شود.
یکی دیگر از عوارض کفش پاشنه بلند، فشار بیشتر به زانوهاست. بر اساس نتایج تحقیقات دانشمندان دانشگاه هاروارد، کفش‌های دارای پاشنه بلند و پهن، 26 درصد میزان فشار روی زانوی فرد را افزایش می‌دهند.
همچنین کفش‌های با پاشنه بلند و نازک، 22 درصد فشار روی زانو را افزایش می‌دهند.
از طرفی سلامت غضروف بین استخوان های مفصل زانو، به مایع مفصلی زانو بستگی دارد.
چرا که تغذیه این غضروف از طریق همین مایع صورت می‌گیرد وقتی فشار روی مفصل زیاد شود، هم غضروف فشار بیشتری را تحمل می‌کند و هم تغذیه آن از مایع مفصلی دچار اشکال می‌شود، به مرور زمان این پدیده باعث بروز آرتروز مفصل زانو می شود.
استفاده از کفش پاشنه بلند برای سطوح و امکان صاف مناسب است، نه جاهایی که شیب‌دارند و یا ناهموار هستند، هر چند در هر صورت زیاد تفاوتی ندارد، چرا که یک لحظه از دست دادن تعادل منجر به پیچ خوردگی مچ پا خواهد شد.
حالت بدن خانم ها با پوشیدن کفش پاشنه بلند تغییر می کند. بعضی خانم ها نمی توانند در چنین موقعیتی تعادل خود را حفظ کنند. راه رفتن برایشان به شدت سخت می شود.
ممکن است با از دست دادن تعادل و لغزیدن به زمین بیافتند. در چنین شرایطی احتمال پیچ خوردن و رگ به رگ شدن مچ پا وجود دارد.
همچنین ممکن است عضلات و تاندون ها هم دچار کشیدگی و التهاب شوند. پیاده روی معمولا یک ورزش خوب تلقی می شود ولی نه با کفش های پاشنه بلند!
تراز طبیعی ستون فقرات با پوشیدن کفش پاشنه بلند به هم می خورد، که باعث درد بسیاری خواهد شد.بعلاوه کرختی و سوزش هم محتمل است.
مطالعات نشان داده که کفش پاشنه بلند، علت اصلی فرو رفتن ناخن ها در گوشت پا هستند. برداشتن این ناخن ها، زمانی که پزشک از ابزار تیزی برای اینکار استفاده می کند، درد بسیاری خواهد داشت.
مفصل زانو بزرگ‌ترین مفصل بدن است و برای تحمل فشار کل بدن ساخته شده است.
تیمی از محققان دانشگاه استنفورد به این نتیجه رسیدند که پوشیدن کفش پاشنه بلند می‌تواند آن‌قدر فشار روی زانوی شما وارد کند که به‌مرور زمان غضروف مفصل زانویتان سائیده و دچار فرسایش شود.
اما این تنها تأثیر منفیِ کفش پاشنه بلند روی زانوی شما نیست؛ بلکه آرتروز زودرس زانو نیز عارضه دیگری‌ست که در اثر استفاده طولانی‌مدت از این کفش‌ها ایجاد می‌شود.
در سه ماهه اول بارداری بدن شما تغییراتی را آغاز می کند که علاوه بر امکان پذیر کردن رشد و تکامل جنین، شکل کمر و لگنتان را برای تغییراتی آماده خواهد کرد که سبب می شود این اندام ها بتوانند از رحمی که به مرور در حال رشد و بزرگ شدن است حمایت کنند.
تغییرات هورمونی ناشی از بارداری که بلافاصله بعد از اتمام لانه گزینی یعنی در ابتدای سه ماهه اول رخ می دهند، به گونه ای است که سبب شل شدن مفاصل خواهند شد.
وقتی مفاصل شل می شود این امکان فراهم خواهد شد که بتوانند تا حدی از یکدیگر فاصله گرفته و در امتداد هم بلغزند. نتیجه این امر به همراه بزرگ شدن شکم، افزایش شدید قوس کمر و جابجایی مفاصل لگن است.
مفصل هایی که به شدت نرم و لغزنده شده اند بیش از همه به حمایت کافی نیاز دارند زیرا این شل شدگی و افزایش دامنه حرکت سبب تحت فشار قرار گرفتن اعصاب مجاور آنها می شود که به کمر دردها و درد لگن ناشی از بارداری شهرت دارد.
یکی از نکات بسیار اساسی در سه ماهه اول استفاده از کفش مناسب زیرا در این زمان است.
اگر از همین زمان کفش های مناسبی برای خود تهیه نکنید و همچنان به پوشیدن کفش های پاشنه بلند، کاملا تخت و سایر موارد نامناسب ادامه دهید، مهره های کمر و مفاصل لگن شما در وضعیت مناسبی قرار نگرفته و به شدت مستعد ابتلا به انواع کمر درد، درد لگن، دردهای شدید در ناحیه داخلی ران و … در ماه های آتی خواهید بود.
بنابراین اگر تا کنون همیشه از کفش های پاشنه بلند استفاده می کرده اید و یا عادت به پوشیدن کفش های خیلی تخت دارید، توصیه می کنیم که از همین ابتدای بارداری سعی کنید تا عادت های نامناسب خود را کنار بگذارید و برای کاهش عوارض ناشی از بارداری در ماه های بعد و پشت سر گذاشتن یک بارداری کاملا سالم و آسوده از کفش های مناسب بارداری استفاده کنید.
آخرین نظرات