کیست بیکر چیست و درمان ان چگونه است ؟
- Home
- کیست بیکر چیست و درمان ان چگونه است ؟
کیست بیکر (به انگلیسی: Baker’s cyst) بیرون زدگی غشاء سینوویال در زانو است.بدین معنا که غشای سینوویال به سمت عقب و همچنین پایین زانو امتداد می یابد.
چنین وضعیتی در عقب مفصل زانو منجربه افزایش مایع در غشای فتق یافته می گردد.گاهی این حالت به علت افزایش مایع در بورس عقب زانو ایجاد می‌شود.
کیست با اندازه‌های مختلف در قسمت پشتی داخلی(خلفی داخلی)زانو دیده می‌شود که به خصوص در حالت ایستاده آشکارتر است.
بیرون زدگی(فتق)اولیه نیست و معمولاً در ارتباط با بیماری‌هایی چون آرتروز و آرتریت روماتویید است.بیماران درد چندانی ندارند و گاهی اوقات گزارشی از درد خود را مطرح می‌کنند.
از علل کیست بیکر زانو می‌توان به مایع سینوویال یا مایع مفصلی، اشاره کرد که در حالت عادی بصورت لایه‌ای، سطح داخلی کپسول مفصلی را پوشانده است.
گاهی اوقات سلول‌های سینوویال در زانو، مقدار زیادی از این مایع را تولید می‌کنند که باعث ایجاد فشار زیاد در کپسول مفصلی می‌شود.
این فشار علت ورم پشت زانو می‌شود. این تورم شدید موجب تشکیل کیست در پشت زانو می‌شود.
از آنجایی که زانو، یک مفصل بسیار پیچیده است، به آسانی دچار آسیب‌دیدگی می‌شود. این آسیب‌دیدگی‌ها می‌توانند موجب التهاب زانو و تشکیل کیست در پشت زانو شوند.
علاوه بر مایع سینوویال، لخته‌های خون نیز می‌تواند باعث کبودی و تورم در پشت زانو و پشت ساق پا شود.
بسیار مهم است که پزشک شما برای درمان ورم پشت زانو برآمدگی پشت زانو را معاینه کند و بررسی کند که این برآمدگی ناشی از کیست حاوی مایع است یا لخته‌ی خون.
برای تشخیص این مورد ممکن است نیاز به عکسبرداری توسط MRI یا اولتراسوند (سونوگرافی) باشد.
عواملی که احتمال بروز عارضه کیست بیکر را افزایش می‌دهند عبارتند از:
بیشتر بخوانید اوزون درمانی آرتروز زانو
کیست بیکر ممکن است دردناک نباشد و در برخی موارد ممکن است شخص اصلا متوجه وجود کیست نشود. اما در صورتی که علائم کیست بیکر بروز کنند، شامل موارد زیر می‌شوند:
پزشک در ابتدا زانوی شما را معاینه فیزیکی می‌کند تا برآمدگی پشت زانو را با دست لمس کند. در صورتی که اندازه کیست کوچک باشد، پزشک، زانوی آسیب‌دیده را با زانوی سالم مقایسه می‌کند و دامنه‌ی حرکتی زانو را بررسی می‌کند.
در صورتی که کیست با سرعت زیادی در حال رشد است یا موجب درد شدید یا تب شده است، پزشک انجام آزمایشات بیشتری را تجویز می‌کند.
با انجام این آزمایشات می‌توان بررسی کرد که عوامل دیگری مانند تومور، موجب این برآمدگی شده‌اند یا خیر. این آزمایشات غیر تهاجمی عبارتند از عکسبرداری با MRI یا اولتراسوند (سونوگرافی).
هرچند تصاویر رادیوگرافی (اشعه ایکس) نمی‌توانند وجود کیست را نشان بدهند، اما ممکن است برای بررسی التهاب یا آرتروز زانو، انجام رادیوگرافی نیز تجویز شود.
تصاویر MRI می‌توانند کیست را به وضوح نشان دهند و همچنین وجود هرگونه آسیب غضروفی را نیز آشکار کنند.
کیست بیکر معمولا در تصاویر MRI زانو که ممکن است به هر دلیل دیگری انجام شوند، تشخیص داده می‌شود.
مزیت فوق‌العاده‌ی عکس‌های MRI در وضوح بالای تصاویر بافت‌های نرم داخلی و همچنین قابلیت تصویربرداری چندبعدی است، که به موجب آن می‌توان ترکیب‌بندی عناصر تشکیل‌دهنده‌ی کیست را تشخیص داد.
درمان های محافظه کارانه عبارتند از:
مطالعات نشان داده اند که آسپیراسیون و تخلیه با سوزن کیست معمولا به علت ویسکوزیته بالای مایع موفقیت آمیز نبوده و با عود بالایی همراه است.
به طور کلی هدف اصلی در درمان کیست های علامت دار کاهش افیوژن مفصلی و تخریب دریچه میان بورس و مفصل است.
درمان های جراحی باز و آرتروسکوپی در مواردی که درد و تورم آزاردهنده بوده و همراه با محدودیت حرکت زانو باشد به کار می رود.قبل از برداشت جراحی کیست، باید عامل زمینه ای ( مانند پارگی منیسک ) درمان گردد، در غیر این صورت عود کیست شایع است.
در بسیاری از موارد پس از تایید همراهی کیست بیکر با ضایعات داخل مفصلی ، درمان آرتروسکوپیک کیست همزمان با درمان ضایعات داخل مفصلی، می تواند باعث بهبود تورم کیست و جلوگیری از عود آن شود.
درمان ضایعات داخل مفصلی به کاهش افیوژن مایع مفصلی کمک می کند و در نهایت می توان برای خارج کردن کیست از جراحی باز استفاده کرد.
در مواردی که کیست بیکر با استئوآرتریت شدید همراه باشد، تعویض کامل مفصل زانو باعث بهبودی همزمان کیست و درد ناشی از ارتروز می گردد
گاهی اوقات کیست بیکر خودبه‌خود برطرف می‌شود. التبه اگر کیست بزرگ و دردناک باشد، پزشک ممکن است روش‌های درمانی زیر را برایتان تجویز نماید:
در درمان ورم پشت زانو ( کیست بیکر) همچنین از روش های تزریق prp (پی ار پی) و اوزون تراپی برای کاهش درد والتهاب ناشی از آن استفاده می شود.
در صورت امکان، پزشک بیماری زمینه‌ای مسبب کیست بیکر را معالجه می‌کند.
اگر پزشک تشخیص دهد که پارگی غضروف باعث تولید بیش‌ازحد مایع سینوویال شده‌است، ممکن است به‌منظور خارج کردن یا ترمیم غضروف پاره‌شده برایتان عمل جراحی تجویز کند.
مواردی از کیست بیکر که بر اثر استئوآرتریت (آرتروز) ایجاد شده‌اند، معمولاً با درمان آرتریت برطرف می‌گردند. عمل جراحی در این موارد بصورت نادر لازم می‌شود.
کیست بیکر برخی بیماران علی رغم مدیریت فیزیوتراپی مناسب با بهره‌گیری از روش‌های محافظه کارانه یا جراحی درمان نمی‌شود.
متخصص فیزیوتراپی یا پزشک در چنین مواردی بهترین دوره مدیریت عارضه را پس از بررسی‌های دقیق‌تر، با استفاده از مداخله دارویی، تزریق کورتیکواستروئید یا جراحی‌های بیشتر طرحریزی می‌کند.
تمرین‌های کیست بیکر
حرکت‌های اصلاحی و تمرین‌های زیر معمولاً به بیماران مبتلا به کیست بیکر آموزش داده می‌شود.
دقت داشته باشید که پیش از شروع این تمرین‌ها باید در مورد مناسب بودن آنها با متخصص فیزیوتراپی مشورت شود. این تمرین‌ها معمولاً 3 بار در روز و تنها به شرطی انجام می‌شود که باعث بروز علائم یا تشدید آنها نشود.
خم و راست کردن زانو
زانو را تا جایی که می‌توانید و درد تشدید نمی‌شود، خم و راست کنید. این حرکت برای بهبود حرکت زانو مفید است. این تمرین را 20 بار تکرار کنید.
انقباض استاتیک عضله‌های چهار سر
عضله جلوی ران (عضله‌های چهارسر) را با فشار دادن زانو رو به پایین و روی حوله قرار داده شده زیر زانو منقبض کنید. انگشتان را روی عضله‌های چهار سر داخلی بگذارید تا سفت شدن عضله در طول انقباض را حس کنید.
5 ثانیه در این حالت بمانید و 10 بار حرکت را با حداکثر شرکت ممکن و البته به شرط تشدید نشدن علائم تکرار کنید.
در ابتدا باید از آسیب‌دیدگی زانو جلوگیری کرد. استفاده از کفش‌های مناسب و استاندارد نیز از نکات قابل اهمیت است. همچنین حتما قبل از ورزش بدن خود را گرم کنید و در صورت آسیب دیدن حتما به پزشک معالج مراجعه کنید.
هرچه از فعالیت‌هایی که موجب آسیب‌رسیدن به زانو می‌شود دوری کنید، احتمال و ریسک ابتلا به کیست پشت زانو یا کیست بیکر کمتر خواهد شد.
به‌صورت کلی بروز این بیماری در بزرگسالان بیشتر از کودکان شایع است. به‌خصوص که اگر مشکل یا بیماری خاصی در ناحیۀ زانو باشد، امکان بروز این بیماری بیشتر خواهد شد.
بعضا در بین کودکان سنین 4 تا 7 سال هم عود این بیماری گزارش شده است. بیشتر، افراد سنین بین 35 تا 70 سال و با سابقۀ آسیب زانو، در معرض این بیماری قرار دارند.
سلام آقای دکتر
من مرد و 58 ساله هستم.
چند سال قبل فعال کوهنورد بودم.
الان دو سال است که هنگام استراحت زانوی راستم
قفل می کند به طوری که هنگام بلند شدن قادر به راه رفتن نیستم و باید حدود دو دقیقه آرام آرام حرکت کنم تا به تعادل برسم.
در هنگام پیاده روی هیچ گونه دردی احساس نمی کنم.
ممنون از لطف شما
مشكلات داخل مفصل و رباط ها به مرور ايجاد ميشود. بهتره عكسبرداري بشه
سلام ایا پیاده روی برای کیست بیکر خطرناک است .
خير
سلام من در ایام عید به فروشندگی پیوستم و مدت زمان زیادی روی پاهام ایستاده بودم بعداز یک ماه پشت زانو هردوپام برامدگی ایجاد شده که گاهیم درد میکنه و اصلا خوبم نمیشه مشکل از چیه؟
سلام كيست هاي زانو اينگونه است. نياز به عكسبرداري است