رادیکولوپاتی گردن چیست ؟
- Home
- رادیکولوپاتی گردن چیست ؟
رادیکولوپاتی گردن عبارت است از درد بازو و گردن به دلیل درگیری ریشه‌های عصبی. علائم آن عبارتند از درد، بیحسی یا ضعف بازو.
رادیکولوپاتی به معنی درگیر شدن ریشه های اعصاب بیرون آمده از نخاع است و میلوپاتی به درگیر شدن خود نخاع می گویند.
آرتروز گردن می تواند سبب رادیکولوپاتی یا میلوپاتی گردن شود. البته در اکثر موارد چنین اتفاقی نمی افتد.
اما نشانه های مفیدی وجود دارد که هشدار دهنده آن است که ممکن است رادیکولوپاتی یا میلوپاتی ایجاد گردند. بخصوص آنکه برخی از این بیماری ها به کندی ایجاد می شوند.
رادیکولوپاتی بسته به ناحیه ای که در ستون فقرات رخ می‌دهد، میتواند علائم مختلف و نام‌های مختلفی داشته باشد.
رادیکولوپاتی گردنی بیشتر به علت تغییرات دژنراتیو ستون فقرات با افزایش سن و یا حادثه ای که باعث فتق یا برآمدگی دیسک گردن شده ایجاد می شود.
با افزایش سن دیسک شروع به کاهش ارتفاع و برآمدگی می کند. دیسک ها آب خود را از دست می دهند و شروع به خشک و سفت شدن می کنند.
هنگامی که دیسک ارتفاع خود را از دست می دهد، مهره ها به سمت یکدیگر حرکت می کنند.
در جواب این تغییر بدن برای تقویت دیسک قطعات استخوانی به نام Spur (خار) اطراف آن تولید می کند.
این قطعات استخوانی باعث خشکی ستون فقرات و تنگی سوراخ بین مهره ای که عصب نخاعی از آن عبور می کند می شود که نتیجه آن تحت فشار قرار گرفتن عصب نخاعی است.
تغییرات دژنراتیو دیسک ها معمولا آرتریت یا اسپوندیلوزیس نامیده می شوند.
این تغییرات نرمال هستند و در تمام افراد رخ می دهند. در حقیقت نیمی از افراد میان سال و مسن تر دچار آسیب دیسک ها و تحت فشار قرار گرفتن اعصاب نخاعی می شوند و علامت دردناکی ندارند.
مشخص نیست که چرا بعضی از بیماران علایم را نشان می دهند و سایرین بدون هیچگونه علامتی هستند.
یکی دیگر از علل احتمالی رادیکولوپاتی که ممکن است به باریک شدن روزنه ها منجر شود، ایجاد خارهای استخوانی است (رشد استخوان اضافی).
خارهای استخوانی می توانند در ستون فقرات به دلیل التهاب ناشی از استئوآرتریت، تروما یا سایرعوامل، مانند بیماری دژنراتیو دیسک ایجاد شوند.
اگر قسمتی از مهره شکسته شود، ممکن است در اثر ناپایداری یا باریک شدن سوراخ در ستون فقرات گردنی، به ریشه عصبی برخورد کند.
چنین شکستگی می تواند ناشی از آسیب یا عارضه ی اسپوندیلولیتزیس گردنی باشد (جابجایی مهره).
عفونت‌های مختلف ستون فقرات و عفونت‌های سیستمیک می‌توانند منجر به التهاب یا آسیب به ریشه عصبی شوند.
نوعی بیماری نادر که می تواند باعث رشد گرانولوم (توده) در هر عضوی از بدن شود.
علائم ابتلا به رادیکولوپاتی گردنی متفاوت بوده و به این که چه عصبی آسیب دیده است بستگی دارد.
به عنوان مثال، اگر ریشه عصبی که از مهره C6 عبور می‌کند آسیب دیده باشد، به آن رادیکولوپاتی C6 گفته میشود.
تصور بر این است که علائم در بیماران بسیار متفاوت هستند. در زیر به برخی انواع و علائم ناشی از ابتلا به رادیکولوپاتی گردنی اشاره می‌کنیم:
این عارضه شیوع بیشتری دارد.
این عارضه نیز بسیار شایع است.
برخی دیگر از علائم و نشانه‌های ابتلا به رادیکولوپاتی گردنی عبارتند از:
رادیکولوپاتی معمولاً باعث بروز درد تیرکشنده در نقاطی از بدن میشود که با عصبی که تحت فشار قرار گرفته است ارتباط دارند.
درد میتواند به صورت مداوم احساس گردد یا آنکه بدتر شود.
اگر دچار درد سیاتیک هستید انجام دادن برخی حرکات خاص از قبیل راه رفتن یا نشستن باعث تشدید درد خواهد شد.
رادیکولوپاتی گردنی یا صدری معمولاً با انجام دادن حرکات ساده مانند سرفه کردن یا عطسه کردن بدتر میشود.
با توجه به شدت فشردگی عصب، بیمار علاوه بر درد با مشکلات دیگری از قبیل بی حسی و سوزن سوزن شدن یا کاهش رفلاکس اندام حرکتی مواجه خواهد شد.
از بین رفتن توانایی حرکتی عصب ناشی از رادیکولوپاتی باعث ضعف اندام و آتروفی عضلانی خواهد شد. رادیکولوپاتی و میلوپاتی بر عملکرد روده و مثانه نیز زیر می‌گذارند. رادیکولوپاتی یک اختلال شایع است.
اگر شما دچار درد ناشی از فشردگی عصب شده اید باید به پزشک مراجعه کنید تا پس از تشخیص علت اصلی بروز مشکل شما از روش‌های درمانی مناسب برای کنترل درد استفاده کند.
بارزترین نشانه این مشکل درد شدید عصبی در ناحیه بازو است. این درد اغلب بصورت تیر کشیدن یا سوزش بوده و از بین بردن آن دشوار است.
این تشخیص با توجه به ماهیت درد و سایر علائم و همچنین معاینه گردن و معاینه عصبی که شامل آزمایش رفلکس ها، قدرت عضلات و احساس در بازو است انجام می شود.
پرتونگاری یا MRI نیز می تواند به تأیید تشخیص بالینی کمک کند.
نوار عصب و عضله EMG می تواند فعالیت الکتریکی غیر طبیعی ماهیچه را در بسیاری از بیماری ها و شرایط تشخیص دهد.
این آزمایش به ویژه در شرایطی مانند التهاب عضلانی یا میوزیت، گیرکردن اعصاب محیطی مانند سندرم تونل کارپال، فتق دیسک با اعصاب فشرده، وتشخیص بسیاری از شرایط دیگر، مفید است.
درمان های غیر جراحی رادیکولوپاتی گردن رحم معمولاً شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:
محدود کردن فعالیت های سنگین، مانند ورزش یا بلند کردن اجسام سنگین، یا استفاده از وضعیت بهتر هنگام نشستن یا رانندگی ممکن است تا حدی تسکین دهنده باشد.
بهبود قدرت و انعطاف پذیری گردن و کمر ممکن است به آنها کمک کند تا وضعیت بهتری داشته باشند و در برابر درد مقاوم تر شوند.
استفاده از یک کیسه یخ یا یک ژل گرم شده روی گردن ممکن است برای برخی از افراد درد را تسکین دهد.
به عنوان مثال، استفاده از سرما درمانی پس از افزایش درد ناشی از فعالیت ممکن است به کاهش التهاب و درد کمک کند.
هنگام استفاده از سرما یا گرما درمانی، داشتن لایه ای که از تماس مستقیم با پوست جلوگیری می کند بسیار مهم است و اینکه درمان را به دفعات 15 یا 20 دقیقه ای و 2 ساعت استراحت بین آنها محدود کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) بدون نسخه معمولاً اولین داروهایی هستند که برای تسکین التهاب مربوط به رادیکولوپاتی گردن تجویز می شوند.
به عنوان مثال می توان به آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن اشاره کرد.
اگر علائم کاهش نیافته یا به خوبی مدیریت نشوند، ممکن است داروهای قوی تری به صورت کوتاه مدت تجویز شوند، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی قوی، شل کننده های عضلانی یا داروهای اوپیویدی.
اگر تصویربرداری تأیید کرد که کدام ریشه عصبی ملتهب یا فشرده شده است، ممکن است تزریق استروئید اپیدورال گردن در نظر گرفته شود.
با استفاده از رنگ کنتراست و فلوروسکوپی (اشعه ایکس)، یک تزریق با دقت در فضای اپیدورال ستون فقرات گردنی قرار می گیرد تا ریشه عصبی آسیب دیده را در داروهای استروئیدی نشان دهد.
دستگاه کشش گردن به آرامی روی گردن فشار و کشش وارد می کند.
این فرایند با هدف افزایش فاصله بین مهره های گردنی، به ویژه در فورامین های بین مهره ای که ریشه های عصبی از آنجا عبور می کنند، انجام می شود.
اگر بیمار هنگام امتحان کشش در شرایط بالینی، تسکین علائم را تجربه کرد، ممکن است دستگاه کشش خانگی توصیه شود.
بسیاری از افراد با ترکیبی از درمان ها و نه تنها با یک رویکرد، تسکین مطلوب را می یابند.
به عنوان مثال، تزریق استروئید اپیدورال گردن ممکن است باعث تسکین درد حاد شود که به بیمار اجازه می دهد برای تسکین درد طولانی مدت با فیزیوتراپی پیشرفت کند.
اگر بعد از گذشت مدتی از درمان غیر جراحی درد شما ساکت نشود، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد.
روش های متعدد جراحی برای درمان رادیکولوپاتی گردنی موجود است که پزشک بر اساس فاکتورهای مختلف از جمله علائم و محل ریشه عصبی درگیر، نوع عمل را انتخاب می کند.
فیزیوتراپی، یک درمان مؤثر برای رادیکولوپاتی گردن است. در بسیاری از موارد، فیزیوتراپی علائم را به طور کامل برطرف می‌کند.
فیزیوتراپیست شما یک برنامه درمانی خاص برای وضعیت شما ایجاد خواهد کرد. بر اساس یافته‌های ارزیابی اولیه، برنامه درمانی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد.
آموزش وضعیت بدن، بخش مهمی از کمک به بهتر شدن شما است. فیزیوتراپیست شما ممکن است راهکارهایی را برای عادات کاری شما پیشنهاد دهد.
هدف از هر تغییری، ارتقای وضعیت بدنی خوب و محافظت از گردن شما است. در مراحل اولیه بهبودی، این ممکن است به معنای نشستن تنها 15 تا 20 دقیقه در هر زمان باشد.
آنها همچنین به شما آموزش می‌دهند که چگونه در طول روز به طور ایمن خم شوید و یا بلند شوید.
وضعیت مناسب، این اطمینان را ایجاد می‌کند که کمترین فشار را روی دیسک‌های ستون فقرات خود وارد کنید.
هدف از مدیریت درد، کاهش درد و التهاب در ناحیه آسیب‌دیده است.
استفاده از کمپرس یخ در ناحیه گردن و تیغه شانه در 24 تا 48 ساعت اول پس از شروع درد، میتواند به کاهش التهاب کمک کند.
بعد از 48 ساعت، می‌توان از گرمای مرطوب برای کمک به شل شدن عضلات اطراف استفاده کرد.
فیزیوتراپیست شما ممکن است به شما توصیه کند که برای مدت کوتاهی در طول روز از بریس گردنی نرم استفاده کنید. این به ماهیچه‌های گردن شما اجازه می‌دهد تا آرام شوند.
آنها همچنین ممکن است به شما توصیه کنند از یک بالش خاص برای حمایت از گردن خود برای داشتن خوابی راحت‌تر استفاده کنید.
فیزیوتراپیست شما را به بهترین روش‌های جلوگیری از عود رادیکولوپاتی گردنی، از جمله:
حفظ وضعیت مناسب بدن. هنگام نشستن پشت میز یا اتومبیل از بالش حمایتی و حالت مناسب استفاده کنید.
تنظیم وضعیت کاری خود برای به حداقل رساندن نیروهای ناخواسته به ستون فقرات.
ممکن است به شما توصیه شود از تلفن هندزفری استفاده کنید و یا مانیتور کامپیوتر خود را تنظیم کنید تا در طول روز کاری از پیچ خوردن یا کشیدن بیش از حد گردن در جهت‌های تکراری جلوگیری کنید.
ادامه ورزش منظم برای حفظ انعطاف پذیری و قدرت عضلات ستون فقرات، از جمله عضلات بالاتنه، میانی کمر و عضلات اصلی.
داشتن وزن سالم برای به حداقل رساندن نیروهای غیرضروری به ستون فقرات.
آخرین نظرات