درد مزمن لگن؛ علت و تشخیص آن
- Home
- درد مزمن لگن؛ علت و تشخیص آن
درد لگنی یکی از مشکلات شایع در بین زنان است که گاهاً در مردان نیز به علل متفاوتی رخ می دهد. این درد به صورت مقطعی یا تشدید شونده در ناحیه زیر شکم و لگن خاصره در زنان ایجاد می شود و علت آن بدون انجام آزمایشات و معاینات پزشکی معمولاً قابل تشخیص نیست.
در برخی موارد نیز علت این درد ناشناخته باقی می ماند. درد لگنی بسته به شدت آن به دو دسته مزمن و شدید (حاد) دسته بندی می شود. احساس درد در استخوان لگن به صورت ناگهانی و شدید را یک وضعیت حاد می نامیم و در مقابل ، احساس درد در استخوان لگن به صورت متناوب و یا پیوسته در یک بازه زمانی بیش از یک ماهه را مشکلی مزمن بر خواهیم شمرد.
به این ترتیب نمی توان ویژگی های مشخصی را برای درد لگن تعیین نمود، برای مثال ممکن است برخی افراد ممکن است این مشکل را تنها در زمان رابطه جنسییا در هنگام ادرار کردن، یا برخی فعالیت های خاص دیگر حس کنند و در سایر شرایط، هیچی دردی نداشته باشند.
درد در ناحیه لگن که به مدت 6 ماه یا بیشتر طول می کشد است و می تواند به صورت برگشت پذیر باشد. گاهی اوقات درد دارای یک چرخه منظم است. به عنوان مثال، ممکن است در دوران قاعدگی رخ می دهد وگاهی در برخی اوقات مانند : قبل و یا بعد از خوردن غذا، در حال ادرارکردن و یا در حین مقاربت جنسی اتفاق بیفتد.
این درد را می توان ناشی از شرایط گوناگون دانست. برخی از این شرایط ممکن است به اندام های تولید مثلی مربوط شود اما به دستگاه ادراری یا روده مربوط نمی شود.در برخی از زنان ممکن است بیش از یک بیماری داشته باشند وعلت این درد به یکی از آن بیماریها مرتبط شود اما برای برخی از دیگر زنان مبتلا، هیچ دلیلی خاصی وجود ندارد.
در اولین ویزیت بیمار باید اخذ تاریخچه کامل درد شامل ماهیت درد، محل، انتشار، شدت، فاکتورهای تشدید کننده و تسکین دهنده، تاثیر سیکل قاعدگی، استرس، کار، ورزش، مقاربت و ارگاسم و مقاربت و ارگاسم، زمینه ی برانگیخته شدن درد، تلفات اجتماعی و شغلی ناشی از درد، صورت گیرد.
باید از بیمار در مورد علائم خاص برخی از انواع پاتولوژی ها سوال شود:
پزشک از بیمار می خواهد ناحیه درد را مشخص کند. فرد به جای اینکه به یک نقطه واحدی اشاره کند، کل ناحیه لگن خود را نشان می دهد. حتی درد مزمن لگن خود را به یک یا چند روش زیر شرح می دهد:
درد احتمال دارد بعد از ایستادن طولانی مدت تشدید شود و هنگام خوابیدن و دراز کشیدن بهتر شود. درد ممکن است خفیف باشد و یا آنقدر شدید شود که نتواند، بخوابد و یا ورزش کند.اگر درد لگن، زندگی روزمره را مختل کرده یا علائم بدتر شد، باید به پزشک مراجعه کرد.
پزشک معالج شما در مورد سابقه پزشکی سوالاتی را خواهد پرسید. شما یک معاینه جسمی از جمله معاینه لگنی خواهید داشت.همچنین تست هایی برای پیدا کردن علت ،ممکن است انجام شود. همچنین ممکن است لازم باشد سایر متخصصان را برای پیدا کردن علت درد خود ملاقات کنید مانند یک متخصص گوارش (پزشکی که با تمرکز بر روی مشکلات گوارشی) یا متخصص زنان و متخصص در مشکلات ادراری و ….
برخی از آزمایشات تصویربرداری زیر ممکن است انجام شود:
سونوگرافی
لاپاروسکوپی
کی از روش های بسیار دقیق که می تواند فضای داخلی لگن شما را نشان دهد لاپاراسکوپی است. از طریق لاپاروسکوپی پزشک در طی جراحی، برش بسیار کوچکی را در شکم شما ایجاد می کند. از این طریق لوله نازک لاپاراسکوپی را که متصل به دوربین کوچکی در انتهای آن است، به اندام داخلی لگن شما فرستاده می شود.
از این طریق هرگونه بافت غیر طبیعی یا هر ضایعه ای که باعث ایجاد درد مزمن لگن در بانوان شده است را می توان مورد بررسی قرار داد. از این روش برای اطلاع دقیق از عفونت های لگنی و بیماری های التهابی استفاده می شود.
سیستوسکوپی
کولونوسکوپی
چند اقدامات تسکین درد می تواند برای درمان درد مورد استفاده قرار گیرد. آنها عبارتند از:
در ابتدا باید علت اصلی درد لگن را مشخص شود. باید توجه داشت که درمان های دارویی معمولا به منظور کاهش علائم در نظر گرفته می شود.مسکن هایی مانند استامینوفن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی معمولاً موجب تحمل دردهای لگنی می شوند اما داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان درد مزمن لگن مرتبط با آندومتریوز موثر نیستند.
داروهای بالقوه مفید شامل دپو مدروکسی پروژسترون، گاباپنتین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی و آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین با هورمون درمانی اضافی هستند. فیزیوتراپی عضلات کف لگن ممکن است مفید باشد. رفتار درمانی بخشی جدایی ناپذیر از درمان است.
همچنین تجویز بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت لگن در خانم هایی که دچار عفونت لگنی شده اند نیز پس از بررسی های بیشتر و دقیق از سوی متخصص زنان صورت می گیرد.
تکنیکهای فیزیوتراپی شامل برنامه های کاربردی گرم و یا سرد، تثبیت وضعیت، تمرینات کششی، کشیدن، ماساژ، “اولتراسوند” درمانی، تحریک الکتریکی عصب پوستی (TENS)، و درمان دستی می باشد. تکنیک های گرما، ماساژ، و کشش میتواند برای کاهش انقباض عضلانی و درد شدید استفاده شود.
آموزشهای مربوط به کف لگن نیز توصیه میشود. پزشک ممکن است انجام تمریناتی را برای تقویت عضلات کف لگن توصیه نماید.
لگن ممکن است مفید باشد.
اگر پزشک یک نقطه خاص را پیدا کند که شما در آن احساس درد میکنید، ممکن است تزریق مستقیم یک داروی بیحس کننده به آن نقطه دردناک را برای شما تجویز کند. این دارو که معمولا” اثر بی حسی موضعی طولانی دارد، میتواند درد را متوقف و ناراحتی را تسکین دهد.
این درمان شامل اطمینان بخشی مجدد، مشاوره، تن آرامی، برنامه مدیریت استرس، و تکنیک های بیوفیدبک (بازخورد زیستی) میباشد. با این روش درمان، دفعات وقوع درد و شدت درد مزمن را میتوان کاهش داد. بیوفیدبک در ترکیب با دارو درمانی ممکن است در برخی از بیماران مفید باشد.
پزشک برای اصلاح مشکل زمینه ای که باعث درد مزمن لگن میگردد، ممکن است انجام روش های جراحی را توصیه کند، از جمله:
– جراحی لاپاروسکوپی: اگر به اختلال “آندومتریوز” مبتلا هستید، پزشکان میتوانند چسبندگی و یا بافت آندومتر را با استفاده از جراحی لاپاروسکوپی از بین ببرند.
در طی جراحی لاپاروسکوپی، جراح یک ابزار بلند و باریک مشاهده (لاپاراسکوپ) را از طریق یک برش کوچک نزدیک ناف وارد نموده و بافت آندومتر را از طریق یک یا چند برش کوچک از محل خارج میسازد.
– هیسترکتومی( برداشتن رحم): پزشک به ندرت ممکن است عمل هیسترکتومی و عمل برداشتن تخمدان دو طرفه را توصیه کند. برداشتن تخمدان ها باعث محرومیت اندومتریوز از استروژن میشود که برای رشد خود به آن نیاز دارد.
اگرچه عمل هیسترکتومی و برداشتن تخمدان ممکن است گزینه ای باشد برای رفع علل خاص درد لگن در زنانی که سن باروری را پشت سرگذشته اند، اما معمولا” انجام آن توصیه نمی گردد.
شما می توانید برای تعیین وقت ویزیت با دکتر سیامک مرادی از طریق صفحه تماس با ما اقدام کنید.
آخرین نظرات