تزریق اپیدورال

تزریق اپیدورال یکی از درمان‌های متداول بسیاری از گونه‌های کمر درد و پا درد که به درمان های معمول پاسخ نداده‌اند محسوب می‌شود. در صورت تزریق مستقیم به ناحیه دردناک التهاب را کاهش دهد و می‌تواند موثر باشد. تسکین درد می‌تواند از چند روز تا چند سال ماندگار باشد و به ستون فقرات اجازه دهد تا از طریق فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی بهبود یابد.

تزریق اپیدورال چگونه انجام می‌شود؟

داروی استروئیدی در تزریق اپیدورال مستقیماً وارد فضای اپیدورال ستون فقرات می‌شود. مایع دیگری، داروی بی‌حسی و یا محلول آب نمک، نیز گاهی اوقات برای شستن و خارج کردن واسطه‌های التهابی از اطراف ناحیه منشأ درد به استروئید اضافه می‌شود.

فضای اپیدورال مملو از چربی و رگ‌های خونی، کیسه سخت شامه (دورال) را احاطه می‌کند. این کیسه نیز نخاع، ریشه‌های عصبی و مایع مغزی ـ نخاعی را دربرمی‌گیرد که ریشه‌های عصبی در آن شناورند.

در تزریق اپیدورال معمولاً مایعی حاوی کورتیزون (استروئید) و داروی بی‌حسی (لیدوکائین یا بوپیواکائین) و یا آب نمک به کار برده می‌شود.

استروئید، یا کورتیزون، معمولاً به عنوان عامل ضد التهاب تزریق می‌شود. التهاب یکی از مولفه‌های اصلی بسیاری از کمر دردها است که کاهش آن بالطبع تسکین درد را به دنبال خواهد داشت. تریامسینولون استوناید، دگزامتازون و استات متیل پردنیزولون از جمله استروئیدهای پرکاربرد هستند.
لیدوکائین یا زایلوکائین یک داروی بی‌حسی موضعی با اثرگذاری سریع است که درد را به طور موقت آرام می‌کند. اثر دیگر داروی بی‌حسی مورد استفاده، بوپیواکائین، دوام بیشتری دارد. اگرچه این داروهای بی‌حسی موضعی در اصل برای تسکین درد استفاده می‌شوند، اما به مثابه شوینده نیز عمل می‌کنند و با رقیق کردن عامل‌های شیمیایی یا ایمنی شناختی از شدت التهاب می‌کاهند.
آب نمک برای رقیق کردن داروی بی‌حسی یا رقیق کردن عامل‌های شیمیایی یا ایمنی شناختی و در نتیجه کاهش التهاب تزریق می‌شود.

چه کسانی برای انجام این روش کاندید مناسبی است؟

بیماران مبتلا به درد گردن، بازو، کمر یا پا (سیاتیک) به ویژه افراد زیر می‌توانند از این روش استفاده کنند:

1. تنگی کانال نخاعی: تنگ شدن کانال نخاعی و کانال ریشه عصب می‌تواند به ویژه در هنگام راه رفتن موجب درد کمر و پا شود.
2. لیز خوردگی مهره‌ها: زمانی که ضعف یا شکستگی بین قسمت بالا و پایین مهره وجود داشته باشد. اگر مهره به سمت جلو حرکت کند، می‌تواند ریشه‌های عصبی را فشرده کرده و باعث ایجاد درد شود.
3. فتق دیسک: ماده ژل مانند درون دیسک می‌تواند از طریق یک ناحیه ضعیف در دیواره اطراف آن بیرون بزند. زمانی که این مواد در تماس با اعصاب ستون فقرات قرار می‌گیرند، تحریک، درد و تورم ایجاد می‌شود.
4. دیسک دژنراتیو: شکستگی افزایش سن دیسک بین مهره‌ای، باعث فروپاشی فضای دیسک، پارگی حلقه دیسک و رشد اسپورهای استخوانی می‌شود.
5. سیاتیک: درد‌هایی که در طول عصب سیاتیک از باسن تا پایین پاها ایجاد می‌شود. این درد معمولا بوسیله فشرده سازی عصب مهره‌های ۵ یا ۱ ستون فقرات ایجاد می‌شود.

چه کسانی نباید از این تزریق استفاده کنند؟

در صورت وجود بعضی از عارضه‌ها نباید تزریق انجام شود.

1. عفونت موضعی یا سیستمیک
2. بارداری (در صورتی که از فلوئوروسکوپی استفاده شود)
3. خونریزی یا مشکلات خونی: این تزریق برای بیمارانی که داروهای رقیق کننده خون، مانند کومادین مصرف می‌کنند یا از مشکلات خونی از قبیل هموفیلی رنج می‌برند، مناسب نیست.
4. درصورتی که درد ناشی از وجود تومور در ستون فقرات باشد، نیز انجام تزریق اپیدورال مجاز نیست.