آرتروز زانو

آرتروز یک بیماری مفصلی است که در آن غضروف مفصل آسیب دیده و تخریب می شود. در نتیجه استخوان مففصل دچار ساییدگی و خوردگی می شود. عموم مردم به این بیماری ساییدگی مفصل نیز می گویند. آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است که از دهه سوم زندگی شروع می شود و در سن 40 سالگی تقریبا تمام افراد جامعه دچار تغییرات آرتروزی می شوند. ولی در بیشتر آنها علائم بالینی مشاهده نمی شود. آرتروز شروعی تدریجی و سیری پیش رونده دارد و سال به سال شدیدتر میشود. مفصل زانو به دلیل اینکه تحمل کننده ی وزن می باشد تحت فشار و آرتروز بیشتری قرار دارد. یکی از علائم آرتروز زانو درد مفصل است که با فعالیت های ایستاده بدتر می شود و با استراحت کمتر می شود. تورم، تغییر شکل مفصل، اشکال در راه رفتن و خشکی صبحگاهی از دیگرعلائم آن می باشد. با پیشرفت آرتروز دامنه حرکات مفصل کاهش یافته و در موارد پیشرفته مفصل خشک و بی حرکت می شود. چاقی و ضعف عضلات از عوامل بسیار مهم تشدید کننده ی بیماری است. بنابراین کاهش وزن و تقویت عضلات با ورزش کردن به خصوص ورزش در آب از علائم آن می کاهد و سیر بیماری را کاهش می دهد. همچنین ژنتیک و جنس مونث بیشترین افرادی هستند که به بیماری آرتروز مبتلا میگردند.

نکات زیر در بیماران مبتلا به آرتروز توصیه می گردد

1. از نشستن 2زانو و 4زانو اجتناب کنید
2. در موقع درد از ایستادن و راه رفتن طولانی مدت اجتناب کنید
3. از توالت فرنگی استفاده کنید
4. در زیر نور آفتاب زانوهای خود را به آرامی ماساژ دهید
5. از بلند کردن بار سنگین اجتناب کنید
6. روزانه به میزان کافی آب بیاشامید
7. در بالا رفتن از پله ابتدا پای سالم را بالا گذاشته و بعد پای ناسالم را کنار آن قرار دهید و در پایین آمدن ابتدا پای ناسالم را پایین گذاشته و سپس پای سالم را کنار آن قرار دهید

درمان آرتروز زانو

در بیماران مبتلا به آرتروز در قدم اول توصیه به رعایت نکات فوق و همچنین انجام ورزش های مناسب و توصیه شده جهت تقویت مفاصل زانو و عضلات کمک کننده به مفصل زانو می شود. در صورتی که توصیه های انجام شده به میزان کافی باعث کاهش درد بیمار نشد می توان از روش های درمانی مانند تزریق اسید هیالورونیک در داخل مفصل زانو یا تزریق اوزون. و یا در مواردی که شدت آرتروز پیشرفته بوده و انجام عمل جراحی تعویض مفصل پر خطر بوده از رادیوفروکوئنسی یا لیزر مفصل زانو استفاده نمود